சமீபத்தில்,சுமார் இரண்டு மாதங்களுக்கு முன்னிருந்து (ச்சே,பதிவுலகில் இது ஒரு வியாதியாகவே ஆகிவிட்டதோ?) இரண்டு மூன்று வாரங்களாக நிதிச் சந்தைகளில் நடந்துவரும் காரியங்களைப் பார்த்துக் கொண்டிருப்பவர்கள் ஏதோ வாணவேடிக்கை நடந்துகொண்டு இருப்பதாக உணர்வார்கள்.
பங்குச் சந்தையிலும் ஊக வணிகத்திலும் ஈடுபட்டுக் கொண்டிருக்கும் சிலர் நகத்தைக் கடித்துக் கொண்டோ அல்லது விரலைத் தின்று கொண்டோ இருக்க வாய்ப்பிருக்கிறது;இரண்டாவது என்றால் பெரும் பணம் காற்றில் போயிருக்கவும் வாய்ப்பிருக்கிறது.
இந்த நிலைக்கு என்ன காரணம் அல்லது இது எப்படி நிகழந்தது என்பது பற்றி பல செய்தி பத்திரிகைகள் அல்லது ஊடகங்கள் அலசிவிட்டன.
கடந்த வாரத்தில் அமெரிக்க அரசு சுமார் 700 பில்லியன் டாலர்கள் (அல்லது சுமார் 3,20,000 கோடி ரூபாய்கள்) நிதியை புழக்கத்திற்கு விட அமெரிக்க மத்திய வங்கியின் தலைவர் பெர்னக்கி யோசனை வழங்கி,அதிபர் முன்மொழிந்த போது அமெரிக்க காங்கிரஸ் சபை அதை நிராகரித்து அரசுக்குப் பெரிய அதிர்ச்சியை வழங்கியது;பின்னர் புஷ் புஸ்ஸென்று கிளம்பி,அமெரிக்க கூட்டுப் பாராளுமன்றக் குழுவிற்கு விளக்கம் அளிக்க பெர்னக்கியைப் பனித்தார்.
சுமார் இரண்டு மணி நேரத்திற்கும் மேலாக அவர் குழுவினர் எழுப்பிய கேள்விகளுக்கு விடையளித்தார்.
காணக் கிடைக்காத காட்சி அது !!!!
நம்மில் பலர் அமெரிக்கர்களைத் திட்டுகிறோமே,அவர்களுடைய சொந்தக் காரியங்களை அவர்கள் பார்த்துக் கொள்வது போல் நம்முடைய காரியங்களைப் பார்த்துக் கொண்டால் நாம் அவர்களைத் திட்டுவதில் அர்த்தமிருக்கிறது.
தொலைக் காட்சியில் நேரடியாக ஒளிபரப்பான அந்த கேள்வி நேரத்தில்’ ஆளும் மற்றும் எதிர்க்கட்சி உறுப்பினர்கள் சுளுக்கெடுக்கும் கேள்விகளைக் கேட்டு பெர்னக்கியின் பதிலைப் பெற்றார்கள்.இது போன்ற காட்சிகள் இந்தியாவிலோ ஏன் ஆசிய நாடுகளிலோ நடக்கிறதா?
சிதம்பரமோ அல்லது ரிசர்வ் வங்கியின் தலைவரோ அவர்கள் எடுக்கும் கொள்கை முடிவுகள் பற்றிய திறந்த விவாதத்திற்குத தயாராக இருக்கிறார்களா?
அறிந்த பத்திரிக்கையாளர்கள் எழுப்பும் கேள்விகளுக்குக் கூட அவர்கள் பதிலளிப்பதில்லை !
ஒருவழியாக பணத்தை சந்தையில் பாய்ச்சும் அமெரிக்க ஃபெடரல் வங்கியின் இந்த முடிவு ஆக்கம் பெற்ற போது,ஐரோப்பிய ஒன்றியங்களும் ஜோதியில் இணைந்து வாடிக்கையாளர்களின் பணத்திற்கும்,வங்கிகளின் நிதி சுழற்சிக்கும் உறுதி அளித்த பின்னர் அதளபாதாளம் நோக்கிப் போய்க்கொண்டிருந்த பங்குச் சந்தை கொஞ்சம் சரிவிலிருந்து மீளும் அறிகுறிகளைக் காண்பித்தது.
ஆனால் இது சரியான தீர்வுதானா என்ற கேள்விகள் இப்போது நிதிச் சந்தை அறிஞர்களிடம் எழுந்திருக்கிறது.
இந்த மொத்தக் குழப்பமும் வங்கிகள் மற்றும் நிதி நிறுவனங்கள் திருப்பிச் செலுத்த இயலாதவர்களுக்கு கடன்களை அள்ளி வழங்கிய காரணத்தால் நிகழ்ந்தது;இதைப் பற்றி ஒரு பதிவு தெளிவாக எழுதப் பட்டிருந்தது.
இவை திவாலான காரணம் கொடுத்த கடனில் சுமார் 80 சதத்திற்கு மேல் வராக் கடனாக மாறியதுதான்.கடனுக்கான அடமான சொத்துகளை வங்கிகளும்,நிதி நிறுவனங்களும் கையகப் படுத்தினதான்;ஆனால் அவற்றை வைத்துக் கொண்டு என்ன செய்ய?அவற்றை மறுவிலை கொடுத்து வாங்க ஆளில்லை.
ஒரு கட்டடம் அல்லது ஒரு வீடு என்றால் வங்கி மேலாளர் தங்கவோ அல்லது விற்கவோ முனையலாம்.ஆனால் கொடுத்த கடனெல்லாம் இப்படி செத்த சொத்துக்களாக(Non Perporming assets) மாறவும் வங்கிகளின் கையிருப்பில் பணவரவு அறவே நின்று முதலீட்டாளர்கள் வரைவோலையோ அல்லது காசோலையோ கொடுத்தால் அவர்களுக்கு திருப்பிச் செலுத்த பணமில்லா நிலையை அடைந்தன.
இதற்குத்தான் மேற்சொன்ன நிதிச் சந்தையை மீட்கும் பணியை அரசு செய்ய முன்வந்தது.
இப்போது நிதிச் சந்தை சிறிது பெருமூச்சு விட்டாலும் நீண்ட கால நோக்கில் என்ன நடக்கும்?
மேற்சொன்ன மீட்பு முயற்சி(Bailout Plan) முன்வைக்கப்பட்டு வங்கிகள் மற்றும் நிதி நிறுவனங்களின் சொத்துக்களை அல்லது பங்குகளை அரசு வாங்கிக் கொண்டு சுமார் 250 மில்லியன் டாலர்களை அவற்றில் இன்று முதலீடு செய்திருக்கிறது.
வங்கிகள்,நிதி நிறுவணங்களின் “கையாலாகாத் தனத்திற்கு” இது போல் அரசு அந்த வங்கிகளில் முதலீடு செய்தால் சுற்றிவளைத்து அரசு அந்த வங்கிகள் மற்றும் நிதி நிறுவனங்களை நாட்டுடமையாக்குகிறது;தனியார் வசம் இருக்கும் போதே இவ்வளவு ‘தான்தோன்றித்தனமாக’ செயல்பட்ட வங்கிகள் அரசின் வசம் போகும் போது எவ்வளவு திறனுடன் செயல்படும் என்ற கேள்வி சந்தையில் எழுந்திருக்கிறது.
இது நீண்ட கால நோக்கில் மேலும் கீழ்நோக்கிய வீழ்ச்சிக்கு சந்தையை செலுத்தும் முயற்சி என்பது சில தேர்-நிதியாளர்களின்(Financial Experts) எச்சரிக்கை.
பார்க்கலாம்,எத்தனை பேரின் விரல் முழுதும் கடிபடப் போகிறதென்று !!!!!!!
ரஸ்ஸல் என்பவரின் வரலாறு
-
யார் இந்த ரஸ்ஸல்? கேள்விப்படாத பெயராக இருக்கிறதே, அவருடைய வரலாற்றை எழுத
வேண்டிய அவசியம் என்ன என்று நீங்கள் கேட்பதற்கு முன் கூறிவிடுகிறேன். சாதனை
படைத்த...
4 years ago
