மோகன் குமாரின்
இந்தப் பதிவில் சூப்பர் சிங்கர் நிகழ்ச்சியில் ஒரு பாடகியும் அவர் கணவரும் முத்தமிட்டுக் கொண்ட நிகழ்வைக் கண்டித்து எழுதியிருந்தார்;அதில் நண்பர் வானம்பாடி சொன்ன ஒரு கருத்துக்கு அளித்த பதிலின் மூலம் புரிதல் இருந்தால் பிரச்னை இல்லை என்ற விதமான கருத்துக்கள் மீண்டும் மீண்டும் வந்தன,வானம்பாடி மற்றும் சின்ன அம்மிணி போன்றோரிடத்தில் இருந்து.
சிறிது விரிவாக ஆராயவே இந்தப் பதிவு.
சிறு குழந்தைகளுக்கான நிகழ்ச்சியில் பங்கேற்க வந்த பெரியவர்கள் ஜோடி ஒன்று முத்தமிட்டுக் கொண்டது பொறுப்பற்ற செயல்;அதைத்தான் பதிவிலும் மோகன் சொல்லியிருந்தார்.
இதற்கு பின்னூட்டத்தில் பதில் அளித்த வானம்பாடி
'என்ன சார் இது. முத்தம்னா காதல்தானா? கத்துக் கொடுக்கணும்சார். முத்தம்னா என்னன்னு. அது எத்தனை வகை. எது அன்பு முத்தம். எது மரியாதை முத்தம். எது காதல் முத்தம்னு கத்துக் கொடுக்கணும்சார். இல்லாம டி.வி.ல யாரோ நடிகனும் நடிகையும் முத்தம் கொடுத்து கோண்டிண்டு ஓடுறத பார்க்கிரப்போ இது என்னமோன்னு புரிதல் இல்லாம பண்ணத் தோன்றும். :). ஹக் பண்றது ஹெல்தின்னு ஏன் தெரியல நமக்கு?' என்று பதில் அளித்திருந்தார்.
அவருக்கு நான் ஒரு கேள்வியை முன்வைத்தேன்.
அவருடைய அல்லது அவரது மனைவி அல்லது வயது வந்த பெண்ணின் ஆண் நண்பர்கள் இவ்வகையான நட்பு ரீதியான 'ஹக் பண்றதை' அவர் எளிதாக எடுத்துக் கொள்வாரா? என்பது எனது நேரடியான கேள்வி.அவர் அதை எளிதாக எடுத்துக் கொள்வார் என்று நேர்மையாகப் பதில் அளித்தார் என்றால் என்றால அவருக்கு குழந்தைகளுக்கு முத்தம் பற்றி பாடம் எடுப்பதிலும் சங்கடங்கள் இருக்காது.
அதற்கு அவரிடமிருந்து நேரடியான பதில் இல்லாததோடு,எனக்குப் 'ஹக் பண்றது' பற்றிய புரிதல் இல்லை என்ற ரேஞ்சில் பதில் அளித்திருந்தார்.இதையே சின்ன அம்மணியும் சொல்லி இருந்தார்.
எனது பதிலாக நான் சொன்னது,எனக்கும் எல்லா 'ஹக்' பற்றியுமான பரிச்சயம் இருக்கிறது;எனது வாழ்வின் கடந்த 10 வருடங்களை பெரும்பாலும் மேற்கத்திய நாடு\நாகரிக முறைகளிடையேதான் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறேன்;இதில் புரிதல சொரிதல் என்று பாலகுமாரன் ரேஞசில் கருத்து அளிக்க வேண்டாம்.எனது நேரடிக் கேள்வி அவ்வித தழுவல்கள்உங்கள் குடும்பத்தில் உங்கள் மனைவி அல்லது கணவனுக்கு நடந்தால் நீங்கள் எளிதாக எடுத்துக் கொள்வீர்களா என்பதே.
இதை அப்பதிவை எழுதிய மோகன் குமார் மறுத்து அழித்துவிட்டார்.இதில் ஏதும் தனிமனித தாக்குதல் அல்லது ஆபாசமான சொற்கள் ஏதும் இல்லை;இது முழுக்க கருத்தால் அளித்த பதில் மட்டுமே..ஆனால் கொஞ்சம் காரமான பதில்.
ஆனால் இவை மறுக்கப்பட்டதால் எனது கமெண்டுகள் அனைத்தையும் அவரது பதிவில் இருந்து நானே எடுத்து விட்டேன்;ஒரு கருத்தை தெரிவிக்கும் அவர், அதை ஒட்டி வெட்டி வெளிப்படும் கருத்துக்களை அவை ஆபாசமோ,தனி மனித தாக்குதல்களோ இல்லாத பட்சத்தில் அனுமதிக்கும் தார்மீக தைரியத்தை நான் எதிர்பார்ப்பதில் தவறில்லை என்பது எனது நிலைப்பாடு.
இப்போது பதிவின் பொருளுக்கு வருவோம்.
உண்மை என்னவெனில் முற்போக்கு moron அவதாரம் அளிக்கும் பலரும் தனிப்பட்டு தன் குடும்பத்தில் அவற்றை ரசிக்க மாட்டார்கள்;காரணம் அவர்கள் உதடு சொல்வதை உள்ளம் ஏற்கும் நிலை இருக்காது !
குழந்தைகளுக்கு முத்தம் பாலியல் ரீதியான தகவல்கள் தேவையா என்பது விவாதத்துக்குரிய பொருள்.
இவற்றில் எனது நிலை பற்றி இந்த இரு
பதிவுகளில் நான்
முதலிலேயே சொல்லியிருக்கிறேன்.(இதில் ஒன்றிலேயே மருத்துவர் ஷாலினி கேஸ் பை கேஸ் தான் பதிலளிக்க முடியும்,கொள்கையளவில் முடிவாக சொல்ல முடியாது என்று சுற்றி வளைத்ததை
டோண்டு ராகவன் சுட்டியிருக்கிறார்)
சுருக்கமாகச் சொன்னால் (சுமார் 20 வருடங்களுக்கு முன் 16 வயது) இப்போதைய காலத்தில் 12 வயதுக்குட்பட்ட குழந்தைகளுக்கு உடலியல் பற்றிய அறிவுதான் தேவையே தவிர பாலியல் பற்றிய அறிவு தேவை அல்ல என்பதுதான்.சொல்லித் தெரிவதில்லை மன்மதக் கலை என்பது ஒரு சொல்லாடல்.பாலியல் பற்றிய அறிவு ஒரளவு உரிய வயதில் தெரிவதுதான் நல்லதேயொழிய அவை சீக்கிரம் குழந்தைகளுக்கு தெரியவரும் போது குழந்தைகளுக்கு ஒரு பரிசோதனை மனோபாவம் வருகிறது என்பதும் ஒரு கருத்து.
அதுவரை நட்பை தெரிவிக்க முத்தம் எனபதெல்லாம் குழந்தைகளுக்குக் குழப்பத்தையும் பரிசோதனை மனோபாவம் அல்லது விவரமில்லாமல் எவரிடமாவது சிக்கும் நிலை இவைதான் நடக்கும்.
முத்தத்தையே எடுத்துக்கொள்வோம்,என்ன சொல்லி குழந்தைகளுக்கு அறிமுகப்படுத்துவீர்கள்? நெற்றியில் முத்தமிடால் அன்பு,கன்னத்தில் முத்தமிட்டால் தோழமை,உதட்டில் முத்தமிட்டால் காதல் என்றா? அப்படிச் சொன்னால் காதல்னா என்னப்பா என்ற அடுத்த கேள்வி குழந்தையிடமிருந்து வரும்.
சரி வம்பு வேண்டாம் என்று நினைத்து,வெறுமனே முத்தம் தோழமைதான்;ஆண்டி,அங்கிளை தோழமையுடன்தான் முத்தமிடுகிறார் என்று சொன்னாலும் இன்றைய நகரநாகரிக அழுக்குச் சூழலில் குழந்தை எத்தனை பேர்களிடம் பாடுபடும் என்பதை எண்ணிப்பார்க்க முடியுமா?
சமீபத்தில் தன் மகனின் பள்ளிக்குச் சென்ற ஒரு பெண்பதிவர் பள்ளிக்கு வெளியில் ஆட்டோ ஓட்டுனர் ஆட்டோவில் வீட்டுக்குத் திரும்புவதற்காக மற்ற குழந்தைகளுக்கு முன் சீக்கிரமாக வந்த ஒரு பெண் குழந்தையிடம் ஆட்டோ ஓட்டுனர் செய்த சில்மிஷங்களையும் அவற்றைப் பற்றிய பிரஞ்ஞை பெரிதும் இல்லாமல் அந்தக் குழந்தை தடுமாறியதையும்,சுற்றிலும் இருந்த ஆட்டோ ஓட்டுனர்கள் இந்த நிகழ்ச்சியை ரசித்துக் கொண்டிருந்ததையும் விவரித்திருந்தார்..இத்தகைய நச்சு சூழலில்தான் நாம் வாழ்கிறோம்;இப்போது பதில் சொல்லுங்கள்..முத்தம் பற்றியும் தழுவல்கள் பற்றியும் குழந்தைகளுக்கு அறிவு தேவையா? அல்லது வெளியிடங்களில் வெளியாட்களால் உடல் ரீதீயான தீண்டல்கள் அனுமதிக்கப் படக் கூடாது என்பது நல்ல கற்றுக் கொடுக்கும் முறையா?
விஷயம் என்னவெனில் நாம் வேகமாக மேற்கத்திய சூழலுக்கு மாறிக் கொண்டிருக்கிறோம்;மேற்கத்திய நாகரித்தில் தழுவல்களும் முத்தமும் மிக எளிதாக இருப்பது போல பலதார மணம் அல்லது விரும்பியவருடன் வாழ்தல் போன்ற சித்தாந்தங்களும் எளிமையானவை.நட்பு ரீதீயான தழுவல்களும் முத்தங்களும் வேறானவை என்றாலும் அவற்றை வேறுபடுத்திப் பார்க்கும் அறிவு குழந்தைகளுக்கு இருக்குமா?அந்த வேறுபாடுகளை விவரித்து குழந்தைகள் அவற்றைப் புரிந்திருக்கின்றனவா இல்லையா என்று குழம்புவது எளிதா? அல்லது உடல் ரீதியாக வெளியார்கள் சீண்டலை அனுமதிக்கக் கூடாது என்று அறிவுறுத்துவது நல்லதா?
தழுவல் அல்லது முத்தம் என்பது பெற்றோரிடம் மட்டுமே அனுமதிக்கப் பட வேண்டும் எனபதுதான் சரியான புரிதலாக இருக்கும்.கண்ட வெளியாட்கள் முத்தமிடுகிறேன் பேர்வழி என்று குழந்தைகளை எச்சில் படுத்துவதில் இருந்தாவது குழந்தைகள் தப்பிப்பார்கள்.
இன்னொரு பார்வை இருக்கிறது,தழுவல் மற்றும் முத்தங்களை எளிதாக எடுத்துக் கொள்ளும் குழந்தைகள் அவற்றின் நீட்சியான மேற்கத்திய குடும்ப வாழ்க்கை முறைக்கும் எளிதாக மாறும் சூழல் வரும்;அப்போது குழந்தைகளை ஆதரிப்பீர்களா அல்லது எதிர்ப்பீர்களா?விரைந்து மேற்கத்திய உடை,மேற்கத்திய உணவு,மேற்கத்திய நாகரிக,தோழமை எடிக்வட்ஸ்க்கு அடிமையாகிக் கொண்டிருக்கும் நமது தலைமுறை சீக்கிரம் மேற்கத்திய வாழ்வு முறைக்குள்ளும் சிக்கப் போகிறது.அதை வரவேற்கப் போகிறோமா அல்லது எதிர்க்கப் போகிறோமா?
எனது வாதம் பழமைவாதமாகத் தோன்றலாம்;ஆனால் பழமை வாதமல்ல.
நமது பண்டைய தமிழர்கள் வாழ்வு உலகில் எந்த சமூகத்தினரையும் விட அமைந்த நீண்ட நெடிய வாழ்வு முறை.அவர்கள் எல்லாவற்றையும் முயற்சித்திருக்கிறார்கள்.கிமு 2 ம் நூற்றாண்டிலேயே நமது அகப்பாடல்கள் களவுமணத்தைப் பற்றிப் பேசுகின்றன;பிடித்தவர்கள் பழகிப்பார்த்து மனம் இயைந்தால் அதை சட்டபூர்வப்படுத்தும் முகமாக கற்புமணம் கொண்டு வாழ்ந்த வாழ்வு முறை பேசப்படுகிறது.இவ்வாறு ஒவ்வொன்றாக முயற்சித்துப் பார்த்து சமூக வாழ்வுக்கு எது நல்லது எது அதிக குழப்பமில்லாத வாழ்வைத் தரும் என்று தீர்மாணித்துக் கொண்டு பலகாலப் பரிமாணங்களில் முகிழ்ந்ததுதான் இந்தியக் குடும்ப வாழ்வு முறை.
நமது வாழ்வு முறையில் அனைத்து காரணிகளும் முழுமையாக இருக்கின்றன.அவற்றை முதலில் நாம் தெளிவுற அறிகிறோமா நமது பண்பாட்டுக் கூறுகளை அவற்றின் சரியான நோக்கில் நம் குழந்தைகளுக்கும் கடத்துகிறோமா என்பதில்தான் அவர்களின் வாழ்க்கையின் வெற்றி அடங்கி இருக்கிறது.
நமது வாழ்வியலுக்கு ஒவ்வாத வாழ்வு முறையின் கூறுகள் தானே காலத்தால் மாறுபடுகின்றன;அதில் மாற்றங்களை நாம் மேற்கத்திய முறையைப் பார்த்துக் கொண்டு வலிந்து கொண்டு வர முயற்சிக்கும் போது இரு வாழ்க்கை முறைக்குமான முரண்பாட்டுச் சிக்கல்கள் குழப்பத்தை ஏற்படுத்துகின்றன;எந்தப் பண்பாட்டு,வாழ்வியல் முறையை நம் குழந்தைகளுக்கு நாம் வழங்க விரும்புகிறோம் என்பது இதற்கான தீர்வின் திசையைத் தீர்மானிக்கும் என்பது எனது கருத்து.
அதுவரை குழந்தைகளை குழந்தைகளாக இருக்க விடுவதுதான் நாம் அவர்களுக்குச் செய்யும் மிகப்பெரிய உதவி !
